Wincenty Wodzinowski
Kilka słów o moim stryjecznym dziadku Wincentym Wodzinowskim.
Wincenty WODZINOWSKI
1866 Igołomia – 1940 Kraków
Artysta-malarz
Wykształcenie malarskie zdobył w pracowni Gersona (Warszawa) – jeden rok, w pracowni m.in. Jana Matejki (Kraków) – 8 lat i w Monachium – 3 lata. Obok Tetmajera był najlepszym uczniem Jana Matejki. Miał liczne osiągnięcia na polu sztuki, w szczególności w malarstwie portretowym i rodzajowym. Był kilkakrotnie nagradzany m.in. w 1894r. otrzymał srebrny medal na wystawie w Chicago. Tematem jego prac były głównie sceny rodzajowe, portrety, pejzaże, obrazy religijne i alegoryczne, sceny z życia wsi podkrakowskich. Oprócz licznych dzieł w modnym w Krakowie klimacie „chłopomańskim”, jako przyszły Legionista, wcześniej aktywnie działający w Sokołach (pobór, ćwiczenie i uzbrojenie młodzieży – przyszłych legionistów), jest autorem rysunkowych portretów generałów Legionów Polskich. Jest także twórcą portretów rodzinnych oraz – jako jeden z dziewięciu artystów – współautorem słynnej „Panoramy Racławickiej”: jego autorstwa jest postać Kościuszki oraz ludność w strojach ludowych.
- https://mnwr.pl/category/oddzialy/panorama-raclawicka/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Wincenty_Wodzinowski
- https://www.biogramy.pl/a/biografia/wincenty-wodzinowski-malarz-legionista-wiesz#photo
Zdecydowanie najbardziej interesowała go tematyka etnograficzna, zaczerpnięta z podkrakowskiej wsi. Z tymi motywami po raz pierwszy zaprezentował się w roku 1888 na wystawie malarzy, tak zwanych chłopomanów, w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. I tym przedstawieniom pozostał wierny na długie lata. Również w okresie międzywojennym powstało w jego pracowni dużo scen z udziałem barwnych typów chłopskich. Malarz z upodobaniem ukazywał wiejskie obyczaje i zabawy, czynił to z domieszką sympatii i humoru.
W 1892 roku osiadł w Swoszowicach pod Krakowem. Zmarł w 1940 roku w Krakowie.
W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Na krakowskich Azorach (Prądnik Biały) jest ulica jego imienia.